Bruno Streckenbach (ur. 7 lutego 1902- zm. 28 października 1977) – oficer SS, SS-Brigadeführer, w końcu wojny SS-Gruppenführer i generał Waffen-SS. W okresie od XI 1939 do I 1941 dowódca policji i służby bezpieczeństwa w Generalnym Gubernatorstwie.
Był m.in. szefem gestapo w Hamburgu. W czasie działań wojennych w 1939 dowodził Grupą Operacyjną „Wiedeń” przy 14. Armii (dowodzonej przez gen. Wilhelma Lista), przemianowaną 4 września 1939 na I Grupę Operacyjną (Einsatzgruppe I). Prowadził akcje pacyfikacyjne w okolicach Cieszyna i Krakowa i był odpowiedzialny za wymordowanie tysięcy obywateli polskich we wrześniu i październiku 1939.
Od października do listopada 1939 pełnił obowiązki dowódcy policji bezpieczeństwa Sipo i SD na obszarze Naczelnego Dowódcy na Wschodzie i w Okręgu Wojskowym „Łódź” i rezydował w Łodzi. Od początku listopada 1939 przebywał w Krakowie, gdzie wkrótce objął funkcję dowódcy policji i służby bezpieczeństwa w Generalnym Gubernatorstwie. Według zeznań części świadków ponosi odpowiedzialność za aresztowanie i deportację profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego (Sonderaktion Krakau) oraz kierował Akcją AB. Jesienią 1940 doprowadził do utworzenia gett w GG. W styczniu 1941 roku odwołany z GG.
W kolejnych latach kierował wydziałem I (organizacyjno-personalnym) RSHA (Reichssicherheitshauptamt, Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy), kierowanego przez Reinharda Heydricha. Po śmierci Heydricha czasowo kierował RSHA od 4 czerwca do 22 grudnia 1942. Później był m.in. dowódcą 8. Dywizji Kawalerii SS „Florian Geyer”.
W maju 1945 r. w Kurlandii dostał się do niewoli sowieckiej. Sądzony w 1952 r. został skazany na 25 lat ciężkich robót. W 1955 r. amnestionowany i przekazany do RFN.
Źródło: Wikipedia