Atak III Rzeszy na dotychczasowego sojusznika, całkowicie zaskoczył władze sowieckie. 22 czerwca 1941 roku, o godz. 4 rano wojska niemieckie przeszły do ataku, a lotnictwo rozpoczęło bombardowanie lotnisk, w tym lwowskiego lotniska na Skniłowie. Śródmieście Lwowa już pierwszego dnia operacji Barbarossa zostało dwukrotnie zbombardowane.
Już 29 czerwca do opuszczonego przez Rosjan Lwowa, weszły oddziały niemieckie a do końca lipca trzy polskie województwa (lwowskie, stanisławowskie i tarnopolskie) w całości okupowali Niemcy.16 lipca 1941 w niemieckiej Kwaterze Głównej odbyła się narada pod przewodnictwem Adolfa Hitlera, z udziałem Hermanna Göringa, Alfreda Rosenberga, Wilhelma Keitla, Hansa Lammersa i Martina Bormanna. Na naradzie Hitler poinformował, że postanowił przyłączyć Galicję Wschodnią do Generalnego Gubernatorstwa, rezygnując z planu utworzenia państwa ukraińskiego. Na naradzie ustalono również podział administracyjny okupowanych terytoriów ZSRR. Wschodnia Galicja weszła w skład Generalnego Gubernatorstwa pod nazwą Dystrykt Galicja (Distrikt Galizien) na mocy dekretu Adolfa Hitlera z 1 sierpnia 1941 roku.
Całkowita powierzchnia dystryktu wynosiła 51,2 tys. km² i była zamieszkana przez 4,4 mln mieszkańców. W jej skład włączono w całości obszar byłych województw stanisławowskiego i tarnopolskiego, natomiast z województwa lwowskiego przyłączono tylko 13 wschodnich powiatów (z ogólnej liczby 27).
Obszar dystryktu podzielono na 17 jednostek administracyjnych: 15 powiatów, miasto wydzielone Lwów, komisariat powiatowy Sądowa Wisznia.
Gubernatorem dystryktu został szwagier Hansa Franka, dr Karl Lasch (1904-1942), zaś po jego aresztowaniu w związku z przypadkami korupcji, SS-Gruppenführer Otto Wächter.
Dystrykt Galicja istniał do lipca 1944 roku, kiedy to w wyniku letniej ofensywy wojsk radzieckich, ziemie te znalazły się ponownie we władaniu Sowietów.
PROKLAMACJA GUBERNATORA HANSA FRANKA
Wydana z okazji przyłączenia Galicji do Generalnego Gubernatorstwa