Opis
Generalgouvernement – list Behring Institute Lemberg – Marburg 1942
List wysłany z Instytutu Tyfusowego we Lwowie. Koperta ofrankowana znaczkiem GG Mi 45
Behring Institute powstał na bazie Instytutu Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami prof. Rudolfa Weigla, polskiej placówki naukowo-badawczej założonej w 1920 w ramach Zakładu Biologii Ogólnej Uniwersytetu Jana Kazimierza. W czasie obu okupacji Lwowa (sowieckiej i hitlerowskiej) placówka została znacznie rozbudowana w celu produkcji szczepionki przeciw tyfusowi plamistemu na potrzeby okupantów.
Rozciągnięty front wschodni sprzyjał epidemii tyfusu plamistego więc Niemcy żądali coraz większej ilości szczepionki a do jej produkcji trzeba było angażować coraz większą liczbę pracowników. Do 1944 r. przez Behring Institute instytut przewinęło się ponad 2000 osób. Kierownictwo naukowe oraz angażowanie pracowników pozostawili Niemcy Weiglowi, skupiając w swoich rękach nadzór, administrację i ochronę placówki. Zatrudnienie w „Institut fur Fleckfieber und Virusforschung des Oberkommandos des Heeres Krakau-Lemberg,Dienstelle Lemberg” wyposażało w Ausweiss, który zabezpieczał przed łapankami, wywozem na roboty do Niemiec i dawał deputat żywności. Dzięki patriotycznej postawie prof. Weigla – pracownikami placówki byli przedstawiciele nauki, kultury i ruchu oporu, szczególnie narażeni na represje okupantów i pozbawieni środków do utrzymania. Ludzie ci ( w tym m.in. Zbigniew Herbert) pracowali jako karmiciele wszy.
Karmienie wszy odbywało się na nogach (podudziu u mężczyzn i udach u kobiet, aby ukryć ślady pod odzieżą), na których umieszczano od 7 do 11 klatek mocowanych do nogi gumową taśmą o szerokości podwiązki. Jedna ze ścianek klatki zrobiona była z siatki i tą stroną pudełka przyciskano do skóry. Przez otwory siatki wszy sięgały do skóry i przez około 45 minut mogły ssać krew. W miarę pożywiania się wszy przybierały ciemny kolor. Karmienie wykonywano raz dziennie przez około 12 dni. Miejsca karmienia odpowiadały rozmiarom pudełek i miały wymiary ok. 2,5 × 5 cm.