Josef Bühler (ur. 16 lutego 1904  w Bad Waldsee, zm. 22 sierpnia 1948  w Krakowie) – zbrodniarz hitlerowski, szef rządu Generalnego Gubernatorstwa i zastępca Hansa Franka.

Pracował w zawodzie prawniczym z Hansem Frankiem, który wówczas był adwokatem Hitlera. Właśnie za namową Franka, Bühler wstąpił w 1932 roku do NSDAP, a później został wiceprezydentem Akademii Prawa Niemieckiego.

Po wybuchu II wojny światowej i utworzeniu Generalnego Gubernatorstwa z części okupowanych ziem polskich, Frank powołał Bühlera na stanowisko szefa swojego biura. W maju 1940 został on premierem rządu Generalgouvernement (Leiter der Regierung des Generalgouvernements) i zastępcą Franka jako Generalnego Gubernatora. Stanowisko to Bühler sprawował do końca okupacji, będąc wiernym wspólnikiem Franka w prześladowaniach ludności polskiej. Współodpowiadał za niszczenie i grabienie mienia i kultury narodu polskiego oraz za deportacje na roboty przymusowe do III Rzeszy. Bühler otrzymał od Himmlera honorowy tytuł SS-Brigadeführera.

20 stycznia 1942 był uczestnikiem Konferencji w Wannsee jako reprezentant rządu Generalnego Gubernatorstwa. Podczas spotkania, na którym prominentni działacze nazistowscy omawiali Endlösung der Judenfrage (eksterminację Żydów europejskich), Bühler domagał się jak najszybszego rozwiązania kwestii żydowskiej na obszarze GG.

Po wojnie schwytany przez aliantów i wydany władzom polskim. Był następnie oskarżonym w ostatnim procesie zbrodniarzy hitlerowskich przed Najwyższym Trybunałem Narodowym. Proces Bühlera toczył się w Krakowie od 17 czerwca do 10 lipca 1948. Za udział w zbrodniach na narodzie polskim został skazany na śmierć. Wyrok wykonano przez powieszenie 22 sierpnia 1948 w więzieniu Montelupich w Krakowie.

Źródło: Wikipedia