gapys-banner

Wzgórze Zamkowe w Kielcach zaprasza 10.X.2012 r. na promocję książki dr. Jerzego Gapysa, „Działalność charytatywna duchowieństwa w Generalnym Gubernatorstwie (1939-1945)”.
Książka jest monografią poświeconą działalności dobroczynnej polskiego rzymskokatolickiego duchowieństwa diecezjalnego w okresie II wojny światowej. Ogółem w okresie okupacji na terenie GG w różnorakiej formie udzielało się dobroczynnie 1600 kapłanów, czyli 35 % ogółu, w blisko tysiącu parafiach.

 

Polityka okupanta niemieckiego w Generalnym Gubernatorstwie, która zmierzała do uczynienia z tych ziem obszaru uzależnionego gospodarczo i politycznie od III Rzeszy (w praktyce rezerwuaru taniej siły roboczej i bazy żywnościowej), związana była m.in. z obniżeniem stopy życiowej jej obywateli. Prowadzono restrykcyjną politykę żywnościową (reglamentacja żywności, pobór kontyngentów), finansową (m.in. zamrożenie płac) i fiskalną, co przyczyniło się do gwałtownej pauperyzacji szerokich rzesz społeczeństwa. Reakcją Polaków na te działania był rozwój działalności charytatywnej, tak prywatnej, jak i instytucjonalnej (społeczeństwo i Kościół katolicki). Duchowieństwo polskie włączyło się dzieło pomocy.

Książka jest monografią poświeconą działalności dobroczynnej polskiego rzymskokatolickiego duchowieństwa diecezjalnego w okresie II wojny światowej. Problematykę książki ujęto w sześciu rozdziałach. W pierwszym przybliżono tło i warunki działalności dobroczynnej kleru w okresie okupacji niemieckiej. Przywołano m.in. czynniki, które inspirowały kler diecezjalny do pracy na rzecz biednych. Wśród nich można wymienić: urząd kapłański i ciążące na nim obowiązki, wpływ nauki społecznej Kościoła, wskazania i wypowiedzi hierarchii kościelnej, chrześcijański nakaz czynnej miłości bliźniego oraz postawa solidaryzmu narodowego. Rozdział drugi poświęcono działalności dobroczynnej księży w parafiach, którzy na plebaniach prowadzili pomoc dla dzieci, ludzi starszych, czy też wysiedlonych. W trzecim rozdziale przeanalizowano zaangażowanie księży (personalne i materialne) w akcję charytatywną największej organizacji dobroczynnej Kościoła – „Caritasu”. Natomiast w czwartym przedstawiono wkład duchowieństwa w dzieło opiekuńcze PCK. Dwa ostatnie rozdziały opisują z kolei udział kleru w Radzie Głównej Opiekuńczej, tj. udział kadrowy i wsparcie materialne. Ze względu na uwarunkowania okupacyjne (m.in. prawodawstwo socjalne, prawo gospodarcze), właśnie w tym stowarzyszeniu działało najwięcej księży (ponad 1100 kapłanów) i przekazało najwyższe datki, głównie ze środków parafialnych.

Ogółem w okresie okupacji na terenie GG w różnorakiej formie udzielało się dobroczynnie 1600 kapłanów, czyli 35 % ogółu, w blisko tysiącu parafiach. (pok. 50%). W tym samym czasie na przykład ziemian udzielało się ok. 2,5 %, a w odniesieniu do liczby majątków, było to ok. 7 %. Najaktywniejsze były środowiska kapłańskie w diecezji tarnowskiej i kieleckiej oraz archidiecezji krakowskiej. Głównie ze względu na represje lub na skutek rozerwania spójności terytorialnej struktury diecezjalnej, najsłabiej prezentowały się kręgi kapłańskie w diecezji łódzkiej, warszawskiej i lubelskiej.

 

 

 gapys-banner  ksiadz-wsrod-zakladnikow
Kliknij aby powiększyć

 

Miejsce: 10 pażdziernika (środa) godz. 17:30, Ośrodek Myśli Patriotycznej i Obywatelskiej Wzgórze Zamkowe ul. Zamkowa 3,25-009 Kielce